Źródło obrazu：https://www.seattlebikeblog.com/2025/07/25/with-alaskan-way-bikeway-opening-seattle-has-a-complete-bike-route-along-its-downtown-waterfront-for-the-first-time-in-city-history/
SDOT zakończył prace nad nową ścieżką rowerową Alaskan Way pomiędzy parkami Myrtle Edwards a Overlook Walk, w samą porę na much-awaited otwarcie nowego parku i placu zabaw przy Pier 58.
Po raz pierwszy w historii miasta Seattle będzie mieć kompletną i połączoną ścieżkę rowerową na nadbrzeżu centrum miasta.
Przez pokolenia osoby jeżdżące na rowerach wzdłuż nadbrzeża musiały wybierać pomiędzy mieszaniem się z ruchem samochodowym i ciężarowym, a przedzieraniem się przez zatłoczone chodniki.
Większość wybierała trzecią opcję: unikać jazdy na rowerze wzdłuż nadbrzeża, chyba że to było absolutnie konieczne.
To się zmieniło w tym roku, a czwartkowe otwarcie ścieżki rowerowej Alaskan Way to potwierdza.
Nadbrzeże (czy powinniśmy zmienić nazwę na Dzidzilalich Trail?) jest gotowe stać się nową najruchliwszą trasą rowerową w mieście, konkurując z trasą Westlake i nawet z legendarną trasą Burke-Gilman.
Jest to trasa, która jest zarówno atrakcyjna dla turystów, jak i przydatna dla transportu.
Jazda wzdłuż nadbrzeża wkrótce znajdzie się w każdym przewodniku „Co robić w Seattle”.
To będzie definiująca i trwała część kultury centrum Seattle, coś, co nowi mieszkańcy i goście uznają za coś, co zawsze tam było.
Tak, życzyłbym sobie, aby jezdnia wzdłuż centralnego odcinka nadbrzeża była węższa, a przestrzenie dla pieszych i rowerzystów szersze, ale nawet te węższe niż powinny być ścieżki rowerowe są wspaniałe.
To dziwne myśleć, że ciągłe połączenie rowerowe do parku Myrtle Edwards i na ścieżkę Elliott Bay niemal się nie wydarzyło.
Wymagało to ogromnej organizacji i wsparcia społeczności, aby przekonać miasto do dodania tego do listy zadań.
Seattle Neighborhood Greenways oraz Cascade Bicycle Club włożyli w to wiele wysiłku, a los projektu w ostateczności zależał od przywództwa komisarzy portu Seattle, którzy pokonali wiele oporów związanych z terminalem rejsowym, aby znaleźć rozwiązanie.
Bardzo łatwo wyobrazić sobie scenariusz, w którym po prostu powiedzieli „Nie, ścieżka tutaj nie zadziała” i utkwili w swoich przekonaniach, aby temu zapobiec.
Zamiast tego znaleziono wyjątkowy kompromis, w którym trasa rowerowa będzie omijać terminal rejsowy tylko podczas załadunku i wyładunku.
Będziemy musieli obserwować, jak to rozwiązanie sprawdzi się w praktyce, ale dobrze, że ludzie nie będą musieli dwa razy przekraczać ulicy w większości czasu, gdy nie ma działalności rejsowej.
Teraz możliwe jest korzystanie z roweru od Ship Canal Trail do Alki, nie mieszając się w ruchu samochodowym (jest krótki odcinek na ulicy w Interbay, ale to ślepa ulica i jest niski stres).
Jeśli przeprowadzisz swój rower przez Ballard Locks, możesz nawet przejechać ponad 15 mil od Golden Gardens do Alki Beach, nigdy nie mieszając się w ruchu samochodowym.
Niedawno ten koncept wydawał się być czymś z marzeń.
Niesamowite.
Wymagało to pokoleń działalności na rzecz advocacy, zaczynającej się co najmniej w latach 60-tych oraz dziesięcioleci inwestycji ze strony miasta, portu, stanu, a nawet rządu federalnego, aby dotrzeć do tego punktu.
Dziewięcioletni Move Seattle Levy, który wygasł pod koniec 2024 roku, miał na celu połączenie naszej rozdzielonej sieci rowerowej, a zakończenie tej ostatecznej luki na nadbrzeżu to kluczowy moment tego levy.
Ludzie Seattle zainwestowali w siebie, a to się opłaciło.
Comments are closed.