Źródło obrazu：https://www.portlandmercury.com/news/2025/08/08/47963653/for-a-glimpse-into-portlands-thriving-future-look-to-the-river
„Wszystko, co ekscytujące i kreatywne dzieje się obecnie w Portland, dotyczy rzeki.”
Ta ocena pochodzi od Williego Levensona, który może być nieco stronniczy, biorąc pod uwagę, że spędził większą część dwóch ostatnich dekad, starając się zmienić relację Portland z rzeką Willamette poprzez swoją organizację, Human Access Project.
Jednak jego analiza wydaje się trafna.
Po dekadach zdawkowego traktowania rzeki jako jednego z punktów geograficznych, mieszkańcy Portland oraz ich liderzy zaczynają ją akceptować.
Obecny entuzjazm dla rzeki nie był nieunikniony.
Odzwierciedla on zmianę kulturową, która miała miejsce w ciągu ostatnich kilku dekad, a szczególnie w ostatnich 15 latach, w dużej mierze dzięki pracy pasjonatów rzeki Willamette, takich jak Levenson.
„Praca Human Access Project to zmiana kulturowa,” powiedział Levenson w rozmowie z Mercury.
Rzeka Willamette w Portland jest teraz kąpieliska, w dużej mierze dzięki projektowi Big Pipe o wartości 1,4 miliarda dolarów, który wyeliminował większość przelewów ścieków do rzeki.
Teraz misją Levensona jest stworzenie możliwości, aby ludzie mogli doświadczać rzeki, mając nadzieję na stworzenie podstaw do przyszłych inwestycji.
W niedawny wtorek wieczorem setki mieszkańców Portland zgromadziły się na plaży Audrey McCall, znajdującej się tuż na południe od mostu Hawthorne na wschodnim brzegu rzeki Willamette.
Ludzie w różnym wieku pływali, uprawiali paddleboarding i opalali się na brzegu, podczas gdy DJ grał utwory w pobliżu.
Zgromadzili się tam na cotygodniowej imprezie „splashdown” zorganizowanej przez Human Access Project, która rozpoczęła się w lipcu i będzie trwała w każdy wtorek wieczorem przez sierpień.
Plaża Audrey McCall ma szczególne znaczenie dla Levensona oraz zwolenników Human Access Project.
Organizacja od dłuższego czasu pracuje nad przywróceniem tego obszaru od 2011 roku, kiedy to była pokryta kawałkami betonu, co czyniło plażę niedostępną.
Human Access Project stanęło na czoło walki o odbudowę tego miejsca, co wiązało się z dużym wysiłkiem w obie strony.
(Levenson powiedział, że organizacja musiała uzyskać zezwolenie od ośmiu różnych agencji, aby usunąć beton.)
Teraz, gdy beton został usunięty, plaża stała się popularnym miejscem do pływania, a Levenson chciał wykorzystać to zainteresowanie.
Z grantem w wysokości 250 000 dolarów z programu Nature in Neighborhoods Capital Grants od Metro, Human Access Project zainicjował swoją serię wydarzeń aktywacyjnych w tym miejscu w lipcu.
Impreza „splashdown” na plaży Audrey McCall nie jest jedyną cotygodniową imprezą nad rzeką Willamette.
W środy można spotkać miłośników rzeki na Duckworth Dock, około milę na północ.
(Duckworth Summer Wednesdays również rozpoczęły się jako program Human Access Project, ale impreza jest teraz organizowana przez Lloyd Eco District.)
Jeszcze dalej na północ, w St. Johns, mieszkańcy Portland mogą korzystać z nowego pomostu do pływania w Cathedral Park, który zadebiutował w zeszłym roku.
Pomost Cathedral Park został także wsparty przez Levensona, chociaż Portland Parks & Recreation (PP&R) także przejęło część odpowiedzialności.
Zmiana kulturowa wokół Willamette dotarła także do ratusza, gdzie radni ostatnio głosowali za przyjęciem rezolucji popierającej przystąpienie miasta do globalnej alianse „miast kąpieliskowych”, inicjatywy mającej na celu zwiększenie miejskiego dostępu do „bezpiecznych i kąpieliskowych wód”.
Tymczasem, dzięki kolejnemu grantowi planistycznemu Metro w wysokości 750 000 dolarów, trwają prace nad rozwojem parku nad rzeką wzdłuż brzegu Hawthorne Bridge (po zachodniej stronie Willamette).
Plan dzielnicy Oregon Museum of Science and Industry (OMSI) również zakłada powstanie nowej dzielnicy w okolicy muzeum w południowo-wschodnim Portland, zawierającej istotny element związany z rzeką.
Wszystko to oznacza, że aby te projekty mogły się ziścić, liderzy będą musieli przejść obok jedynie przyjęcia rezolucji—będą musieli zainwestować poważne zasoby.
Perspektywa Levensona: Dzięki rzece, wszystko jest możliwe.
(I, co być może ważniejsze, rozwój nadbrzeżny jest dobry dla biznesu.)
„Kiedy mamy do czynienia z czasem niedoboru budżetowego i szukamy, jak przywrócić nadzieję i przyszłość Portland, uważam, że bardziej niż kiedykolwiek ważne jest, aby szukać elementów z wysokim zwrotem z inwestycji,” powiedział Levenson na posiedzeniu rady miejskiej 16 lipca.
„Robimy to od 15 lat i miejmy nadzieję, że wszyscy widzieli cuda, które zdołaliśmy osiągnąć, ale ostatecznie to siła rzeki… to nasza publiczna przestrzeń, która wydobywa z ludzi to, co najlepsze.”
„Proszę, ludzie, pływajcie w wodzie.”
Levenson mówi, że kiedy zakładał swoją organizację w 2010 roku, „99 procent Portlandczyków myślało, że [pływanie w rzece Willamette] to całkowicie szalone.”
„Teraz zapewne tylko 90 procent tak myśli,” dodał Levenson ze śmiechem na spotkaniu rady miejskiej.
„To jednak ogromna zmiana. Robimy postępy.”
Levenson, którego reverencja dla rzeki Willamette niewątpliwie zainspirowała masy, może być skromny.
Chociaż przeciwnicy rekreacji nad rzeką wciąż istnieją (można ich zapewne znaleźć w odpowiedziach w mediach społecznościowych na ten artykuł), jasne jest, że dokonała się istotna zmiana w tym, jak mieszkańcy Portland postrzegają Willamette.
Głosowanie rady miejskiej na „tak” wobec inicjatywy miast kąpieliskowych w zeszłym miesiącu stworzyło dość rzadki moment jedności wśród członków rady.
Przed swoimi wspierającymi głosami, wielu radnych mówiło o tym, jak ważna jest rzeka Willamette dla miasta Portland oraz dla nich osobiście.
„Mieć dostęp do [rzeki] wznosi wszystko na nowy poziom. Pomaga ludziom naprawdę poczuć związek i uznać tę część natury jako coś, co kochają i chcą dbać o to,” powiedziała radna Tiffany Koyama Lane.
„Jest coś w tym, aby przyjść [do rzeki] i zobaczyć tylu ludzi po prostu cieszących się Portland i tak podekscytowanych—przypomina mi, jak bardzo kocham nasze miasto, a dostęp do rzeki jest tego dużą częścią.”
Radny Dan Ryan podzielił się tym, jak pływał w rzece Willamette w latach 80-tych, długo przed zakończeniem projektu Big Pipe.
Ryan powiedział, że jego matka nie pochwalała jego wodnych aktywności.
„Ale oto jestem, wiele lat później,” powiedział Ryan.
„Proszę, ludzie, pływajcie już w tej wodzie.”
Advokacja Levensona dla rzeki Willamette znajduje się na przecięciu wielu kwestii, co czyni ją atrakcyjną sprawą do wsparcia dla różnych grup ludzi.
Są tam ekolodzy, którzy chcą, aby rzeka była czysta i zdatna do życia dla ryb i dzikich zwierząt, czysta od toksycznych alg i potencjalnych wycieków ropy z centrum infrastruktury krytycznej w północno-zachodnim Portland.
Miejscowi urbancy również wspierają rekreację nad rzeką Willamette z powodu bliskości rzeki do miejskich ścieżek rowerowych oraz transportu publicznego (nie ma potrzeby jechania do rzeki Sandy, aby popływać!).
Wysiłek ten przyciągnął także zwolenników biznesowych w centrum Portland i na Central Eastside, którzy wiedzą, że zwiększony ruch pieszy może prowadzić do sprzedaży.
Inni również dołączyli do ruchu.
Na posiedzeniu rady miejskiej 16 lipca współzałożyciel Black Swimming Initiative, Morgan Spriggs, mówił o znaczeniu dostępu do rzeki dla ludzi kolorowych w Portland.
Black Swimming Initiative koncentruje się na „epidemii utonięć w społeczności czarnej”, która w przeszłości napotykała bariery w nauce pływania.
„Myślę, że to ekscytujące, że zmieniamy relacje społeczności, która była odsunięta od możliwości wodnych,” powiedział Spriggs radnym.
Szerokie poparcie społeczności dla rzeki to ważny krok w najnowszych wysiłkach.
Jednak następna faza akceptacji Willamette w Portland będzie wymagała istotnych zasobów finansowych.
Levenson nie wydaje się zbytnio zaniepokojony.
Znowu, zna siłę rzeki.
„Powiedziałbym, że na koniec dnia, czy to zostanie w pełni sfinansowane, będą decydować moc samego pomysłu i stopień, w jakim publiczność jest nim podekscytowana,” powiedział Levenson w wywiadzie dla Mercury.
„A jest wiele powodów, aby być podekscytowanym tym.
Comments are closed.