Źródło obrazu：https://atlantadailyworld.com/2025/09/16/a-federal-program-helps-older-people-get-jobs-but-the-trump-administration-wants-to-get-rid-of-it/?utm_source=newsshowcase&utm_medium=gnews&utm_campaign=CDAqEAgAKgcICjCqr8kLMOrK4AMw3ZLHBA&utm_content=rundown
Według badań, po raz pierwszy w historii USA liczba Amerykanów powyżej 62. roku życia przewyższa liczbę osób poniżej 18. roku życia.
Wraz z postępującym starzeniem się siły roboczej, wielu ekonomistów argumentuje, że umożliwienie starszym osobom dłuższego zatrzymywania się na rynku pracy pomoże utrzymać silny rynek pracy.
Jednak dla wielu osób starszych pozostanie zatrudnionym po 62. roku życia, w roku, w którym zazwyczaj stają się one uprawnione do wczesnych świadczeń emerytalnych z Social Security, jest to trudne, nawet jeśli cieszą się dobrym zdrowiem.
Częściowo wynika to z faktu, że około połowa pracowników etatowych w wieku 50 lat traci pracę w sposób niezamierzony do 65. roku życia, najczęściej z powodu uprzedzeń wiekowych i dyskryminacji.
Z powodu trudności w znalezieniu pracy dla osób powyżej 50. roku życia, wielu starszych Amerykanów opuszcza siłę roboczą, zanim będą gotowi przejść na emeryturę, gdy niespodziewanie stają się bezrobotni.
Jako badacze pracy socjalnej w obszarze gerontologii przeprowadziliśmy wiele badań dotyczących aspiracji zawodowych, doświadczeń w pracy i zaangażowania obywatelskiego osób starszych.
Jesteśmy zaniepokojeni losem federalnego programu, który pomaga ubogim i bezrobotnym dorosłym w wieku powyżej 55 lat w znalezieniu pomocy w zakresie zatrudnienia.
Administracja Trumpa nie uwolniła ponad 300 milionów dolarów z funduszy – zazwyczaj przekazywanych w maju – do swoich dotowanych w 2025 roku w ramach Programu Zatrudnienia w Usługach Społecznych dla Osób Starszych.
Co więcej, administracja Trumpa proponuje, aby na rok budżetowy 2026 nie przeznaczać żadnych funduszy na ten program.
Efekty tego obcięcia są już odczuwalne w całym kraju, od Florydy po Oregan.
Program ten działa od 1965 roku.
Oferuje on szkolenia zawodowe osobom powyżej 55. roku życia, które są bezrobotne i mają dochody na poziomie lub poniżej 125% krajowego poziomu ubóstwa, co w 2025 roku oznacza 19 563 dolarów dla singli i 26 438 dolarów dla par.
Około 40 000 starszych pracowników, którzy korzystali z programu w ostatnich latach, zarabiało w swoich regionach obowiązującą płacę minimalną jako stypendium, pracując w niepełnym wymiarze godzin.
Z pewnymi wyjątkami, pracownicy mogą pozostać w programie przez maksymalnie cztery lata, ale średni czas trwania wynosił mniej niż pół tego czasu, w 2022 roku około 22 miesiące.
Program finansuje szkolenia zawodowe, które odbywają się w organizacjach non-profit i agencjach rządowych, takich jak Goodwill Industries, Easterseals, lokalne agencje usług społecznych oraz sieć publicznych i niepublicznych agencji działających na rzecz osób starszych i ich opiekunów w całym kraju, znaną jako Area Agencies on Aging.
Departament Pracy finansuje program poprzez bezpośrednie dotacje dla stanów, a także dotacje dla 20 krajowych organizacji non-profit, które współpracują z lokalnymi organizacjami w celu rekrutacji osób starszych i oferowania im szkoleń do pracy w rolach takich jak prace biurowe, sprzątanie i obsługa klienta we wszystkich 50 stanach, Waszyngtonie i terytoriach USA.
W większości przypadków przynajmniej 75% funduszy federalnych musi być przeznaczone bezpośrednio na wynagrodzenia i świadczenia dla uczestników, które są zazwyczaj wypłacane przez organizacje lokalne i stanowe rekrutujące uczestników oraz umieszczające ich w agencjach gospodarzy.
Program ten pomaga starszym Amerykanom w zarządzaniu budżetem, osiąganiu lepszego zdrowia i angażowaniu się z własnymi społecznościami.
Wielu uczestników traktuje go jako linkę ratunkową, ponieważ pomaga im regularnie opłacać rachunki i daje poczucie celu.
Dla starszych dorosłych, którzy mają trudności ze znalezieniem pracy, program umożliwia wyjście z domu i powrót do społeczności, jednocześnie zwiększając ich samoocenę.
Po ukończeniu szkoleń, wielu z nich znajduje pracę – jak wynika z najnowszych oszacowań Departamentu Pracy, aż 26% uczestników, a w 2019 roku, przed pandemią COVID-19, aż 38%.
Dla niektórych uczestników, rządowe zatrudnienie staje się sposobem na wydostanie się z bezdomności, sposobem na poprawę zdrowia psychicznego lub działaniem, które umacnia ich relacje.
Pracując dla agencji rządowych lub organizacji non-profit, uczestnicy tego programu dowiadują się także o innych sposobach, w jakie mogą otrzymać pomoc, niezależnie od tego, czy chodzi o dostęp do niedrogiego ubezpieczenia zdrowotnego, czy innych możliwości szkoleń zawodowych.
Korzyści płynące z programu przewyższają jego koszty na poziomie federalnym, jak wskazuje Urban Institute.
Agencje rządowe i non-profit, które goszczą tych starszych pracowników, są lepiej w stanie służyć swoim lokalnym społecznościom, częściowo dlatego, że uczestnicy programu często dzielą się informacjami o dostępnych usługach z członkami rodziny i przyjaciółmi.
Latem 2025 roku, beneficjenci dotacji Programu Zatrudnienia w Usługach Społecznych dla Osób Starszych w całym kraju zaczęli urlopować swoich pracowników.
Uczestnicy programu opuszczają go przed czasem, a potencjalni uczestnicy nie mają dostępu do możliwości szkoleń zawodowych, które byłyby dla nich dostępne.
Biały Dom oznajmił, że nie uwzględnił programu w swoim proponowanym budżecie na 2026 rok, ponieważ doszedł do wniosku, że nie przyniósł on efektów w postaci szybkiego wprowadzania starszych pracowników do nieubezpieczonego zatrudnienia.
Kwestionujemy tę argumentację, ponieważ ignoruje ona ograniczenia, jakie na program nakładają federalne regulacje.
Beneficjenci muszą rekrutować bezrobotnych i o niskich dochodach starszych dorosłych, którzy mają trudności z odnalezieniem się na rynku pracy.
Wielu z nich nie może znaleźć pracy z powodu poważnych niepełnosprawności, ograniczonej umiejętności czytania i pisania, trudności w posługiwaniu się językiem angielskim, bezdomności, wieku 75 lat lub więcej, odbycia kary pozbawienia wolności i innych wyzwań.
Wymagać od programu stworzonego w celu pomocy osobom, które nie mogą znaleźć pracy, aby następnie krytykować go za to, że wszyscy jego uczestnicy nie znajdą szybko pracy, to pułapka Catch-22.
Misja i cel programu sprawiają, że taka oczekiwana skuteczność jest nierealistyczna.
Istnieje jeszcze jedna pułapka Catch-22.
Z jednej strony administracja Trumpa wprowadziła wymagania dotyczące pracy dla osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym poprzez Medicaid, a także po raz pierwszy nałożyła te wymagania na pomoc żywnościową poprzez Program Pomocy Żywnościowej dla dorosłych zdolnych do pracy, w wieku 60-64 lat.
Z drugiej strony zakłóca jedyny federalny program stworzony w celu pomoc dla osób starszych o niskich dochodach w znalezieniu pracy i lepszego przygotowania do zarabiania na życie.
Te polityki skutecznie usuwają drabinę, jednocześnie twierdząc, że osoby starsze muszą się na nią wspinać.
Należy zauważyć, że dostrzegamy możliwości ulepszenia programu.
Uważamy, że potrzebuje nowych wskaźników sukcesu, nie tylko dotyczących wskaźników zatrudnienia.
Utrzymanie zatrudnienia wymaga dobrego zdrowia, dlatego warto badać, co dzieje się z fizycznym i psychicznym zdrowiem osób starszych, które uczestniczą w tym programie.
Popieramy wysiłki Departamentu Pracy, aby znaleźć nowe sposoby dostarczania tego programu szkoleń zawodowych.
AmeriCorps, federalny program wolontariatu i usług społecznych, również testuje nowy program rozwoju siły roboczej dla starszych pracowników, który uważamy za obiecujący.
Jednak na chwilę obecną brakuje alternatyw dla Programu Zatrudnienia w Usługach Społecznych dla Osób Starszych.
W naszej ocenie warto go zachować w czasie, gdy starsi pracownicy stają w obliczu rosnącej presji, aby zarabiać na życie.
Comments are closed.